நுழைதல்

எந்த நட்சத்திரமும் உதிர்ந்துவிழா பனிபடர்ந்த இரவின் காலம்

எனது கைவிரல்களை ஒற்றியொற்றி

உன் நேசத்தைச் சொல்லிற்று

பசியினைத் தூண்டும் சோள வாசம்

காற்றெங்கிலும் பரவும்

அத்திப்பூ மலையடிவாரக் கிராமங்களினூடான பயணத்தை

முடித்து வந்திருந்தாய்

குடிநீர் தேடி அடுக்கடுக்காய்ப் பானைகள் சுமந்து நடக்கும்

பெண்களின் சித்திரங்களை

புழுதி பறக்கும் தெருவெங்கும் தாண்டி வந்திருந்தாய்

வெயிலெரித்த சருமத்தின் துயரம்

உன் விழிகளுக்குள் ஒளிந்திருக்கும்

அந் நெய்தல் நிலத்தின் அழகை என்றும் மறந்திடச் செய்யாது

நகரும் தீவின் ஓசை

நீ நடந்த திசையெங்கிலும்

பாடலாகப் பொழிந்திடக் கூடும்

அனற்சூரியனை எதிர்க்கத் தொப்பிகள் விற்பவன்

வாங்க மறுத்து வந்த உன்னை நெடுநாளைக்கு நினைத்திருப்பான்

உனைத் தீண்டி நகர்ந்திருந்ததொரு விஷத் தேள்

உச்சியிலிருந்து சருக்கச் செய்தது அதன் நச்சு

எல்லாம் கடந்துவிட்டன

நேற்றிருந்த மேகத்தைப் போல

இக் கணத்து நதி நீர் போல

உனது பயணங்கள் முடிவற்றன

எல்லையற்று நீளும் உனது பாதைகள் வலியன

ஏமாற்றங்களில் தடுக்கி விழுந்து

அனுபவங்கள் பல ஒளிந்திருந்த நெஞ்சுனது

பாளங்களாய்க் கனன்றெரிந்து

உன் வாழ்வின் கதைகள் பேசிற்று

உள்ளிருந்த எனக்கான உன் நேசம் சுகமாயும் வலியாயும் மிதந்தூறிட

தெப்பமென நனைந்தேன்

நரகப் பெருநெருப்புக்கஞ்சி

எவருக்கெனவோ மூடிக் காத்திருந்த பொக்கிஷ நந்தவனமொன்று

நீ வரத் திறந்தது

அன்று

உனக்கென உதிர்ந்ததொரு மந்திரப் பூ

உனக்கெனத் தெளிந்ததொரு வாசனைப் பொய்கை

உனக்கென மட்டும் துளிர்விடத் தொடங்கியிருக்கிறது ஒரு தளிர்

எல்லாவற்றையும் குறித்துத் தெரிந்திருக்கிறாய்

ஆனாலும் சகா

நீ உணர்வதற்கும் நம்புவதற்கும்

அப்பாலுள்ளது எனதுலகம்

- எம். ரிஷான் ஷெரீப் 

# நன்றி - அம்ருதா இதழ், ஜனவரி 2014, எதுவரை இதழ், வல்லமை இதழ், பதிவுகள், Painting - Abhijith