விலகல்

அடைமழை பெய்தோய்ந்த

நள்ளிரவுக்கு முன்னரான பொழுதின் வளி

குளிரில் ஒடுங்கிக் கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்க்கும்

பனியை விரலிலேந்தி கடைசிப் பேரூந்திலிருந்து இறங்கினாய்

பகலை விடவும் இருளிடம் இருக்கின்றன

பல்லாயிரம் விழிகள்

அன்று ஒவ்வொரு விழியின் துளியுமிணைந்து

தெருவெங்கும் குட்டைகளாய்த் தேங்கியிருந்ததை

தாண்டித் தாண்டி நீ வந்த காட்சி

இருளின் கறுப்புத் திரைக்குள் மறைந்தது

பட்ட மரத்தின் அடிப்பாகத்தில்

புற்றெழுப்பும் கரையான்களைக்

கொத்த வரும் சாம்பல்குருவிகளை

பொறி வைத்துப் பிடிக்க ஆவலெழும்

வேட்டைக் கதைகளை நீ கொண்டிருந்தாய்

நாம் கதைத்தபடியே நடந்து கடந்த

எனது கிராமத்தின் ஒற்றையடிப் பாதை

வழித்தடங்களிலெல்லாம் அக் கதைகள் சிந்தின

விடிகாலையில்

அக் கதைகளைப் பொறுக்கித் தின்ற சாம்பல்குருவிகள்

தொலைதூர தேசமேகிப் பின்னர் வரவேயில்லை

உன்னைப் போலவே

- எம். ரிஷான் ஷெரீப் 

# நன்றி - அம்ருதா இதழ், ஜனவரி 2014 , எதுவரை இதழ், வல்லமை இதழ், காற்றுவெளி இதழ், பதிவுகள் இதழ், இன்மை இலக்கிய இதழ்

நுழைதல்

எந்த நட்சத்திரமும் உதிர்ந்துவிழா பனிபடர்ந்த இரவின் காலம்

எனது கைவிரல்களை ஒற்றியொற்றி

உன் நேசத்தைச் சொல்லிற்று

பசியினைத் தூண்டும் சோள வாசம்

காற்றெங்கிலும் பரவும்

அத்திப்பூ மலையடிவாரக் கிராமங்களினூடான பயணத்தை

முடித்து வந்திருந்தாய்

குடிநீர் தேடி அடுக்கடுக்காய்ப் பானைகள் சுமந்து நடக்கும்

பெண்களின் சித்திரங்களை

புழுதி பறக்கும் தெருவெங்கும் தாண்டி வந்திருந்தாய்

வெயிலெரித்த சருமத்தின் துயரம்

உன் விழிகளுக்குள் ஒளிந்திருக்கும்

அந் நெய்தல் நிலத்தின் அழகை என்றும் மறந்திடச் செய்யாது

நகரும் தீவின் ஓசை

நீ நடந்த திசையெங்கிலும்

பாடலாகப் பொழிந்திடக் கூடும்

அனற்சூரியனை எதிர்க்கத் தொப்பிகள் விற்பவன்

வாங்க மறுத்து வந்த உன்னை நெடுநாளைக்கு நினைத்திருப்பான்

உனைத் தீண்டி நகர்ந்திருந்ததொரு விஷத் தேள்

உச்சியிலிருந்து சருக்கச் செய்தது அதன் நச்சு

எல்லாம் கடந்துவிட்டன

நேற்றிருந்த மேகத்தைப் போல

இக் கணத்து நதி நீர் போல

உனது பயணங்கள் முடிவற்றன

எல்லையற்று நீளும் உனது பாதைகள் வலியன

ஏமாற்றங்களில் தடுக்கி விழுந்து

அனுபவங்கள் பல ஒளிந்திருந்த நெஞ்சுனது

பாளங்களாய்க் கனன்றெரிந்து

உன் வாழ்வின் கதைகள் பேசிற்று

உள்ளிருந்த எனக்கான உன் நேசம் சுகமாயும் வலியாயும் மிதந்தூறிட

தெப்பமென நனைந்தேன்

நரகப் பெருநெருப்புக்கஞ்சி

எவருக்கெனவோ மூடிக் காத்திருந்த பொக்கிஷ நந்தவனமொன்று

நீ வரத் திறந்தது

அன்று

உனக்கென உதிர்ந்ததொரு மந்திரப் பூ

உனக்கெனத் தெளிந்ததொரு வாசனைப் பொய்கை

உனக்கென மட்டும் துளிர்விடத் தொடங்கியிருக்கிறது ஒரு தளிர்

எல்லாவற்றையும் குறித்துத் தெரிந்திருக்கிறாய்

ஆனாலும் சகா

நீ உணர்வதற்கும் நம்புவதற்கும்

அப்பாலுள்ளது எனதுலகம்

- எம். ரிஷான் ஷெரீப் 

# நன்றி - அம்ருதா இதழ், ஜனவரி 2014, எதுவரை இதழ், வல்லமை இதழ், பதிவுகள், Painting - Abhijith

நீந்தும் மீன்களை வரைபவள்

அக் காலத்தில் பன்புற்களை நேர்த்தியாக வரிசைப்படுத்தி

அம்மா நெய்யும் பாய்கள்

அழகுணர்ச்சியை விதந்துரைக்கும்

பலரும் கேட்டுவந்து வாங்கிச் செல்வரென

சிறுமியின் தாய் பகன்றதும்

சிலிர்த்துக் கொள்ளும் மூதாட்டி

காடுகாடாய் நதிக்கரை தேடியலைந்து

கோரைப் புற்களைச் சுமந்து வந்த

அந்தி நேர நினைவுகளை

பேத்தியிடம் பகிர்கிறாள்

'முக்காடிட்ட பெண்கள் வரைதல் தகா'

மதகுருவின் உரை சுவரெங்கும் எதிரொலிக்கிறது

பித்தேறிய ஆண்கள் கூட்டம்

நளினமான கரங்களை அடக்கிவைத்திடும்

பாரம்பரிய எண்ணச் சங்கிலிகளோடு

புனித இல்லத்தின் வாயில் தாண்டுகிறது

உயிர் ஜீவராசிகளை

வர்ணச் சித்திரங்களாக வரைவோர்

நரகத்தில் அவற்றுக்கு உயிர்கொடுக்கக் கடவர்

எனவே ஓவியம் கவிதை பாடலிசை

திறமை எதிலிருப்பினுமதைக் காண்பித்தல் கூடாது

மீறிடின் சிறுமியெனக் கூடப் பாராது

மூங்கில் பிரம்பு பேசிடுமென

தடைக் குரல்கள் பல

வீடுகள் தோறும் முழங்கித் தீர்ப்பிடுகின்றன

கோரைப் புற்களைக் கொண்டு வந்து காய்த்து

நெய்யும் பாய்களில் சிறுமியின் முடங்கிய விரல்கள்

அழகிய சித்திரங்களைப் பின்னுகின்றன

ஓலைப் படல்களைத் தாண்டும்

தொட்டில் குழந்தைகளிற்கான

பெண்களின் தாலாட்டுக்கள்

தினந்தோறும் புதிது புதிதாய் உதிக்கின்றன

ஏரிக்கரைகளில் நிலா நேரங்களில்

உலவிடும் பிசாசுகளைப் பிடித்துன் தந்தையை

கட்டிவைக்கச் சொல்லவேண்டுமென்பது போன்ற

விதவிதமான உள்ளக் கிடக்கைகள்

சிறுவர் சிறுமிகளுக்கான பெண்களின் கதைகளில் வெளிச்சமிடுகின்றன

மூதாட்டியின் சிறுபராயம்

பாய்களிலும் கூடைகளிலும் கழிகிறது

வீட்டின் அனைத்து ஆண்களினதும்

வலிய கட்டளைகளுக்கு அஞ்சிய

அவளது எல்லா ஆற்றல்களும்

விரல்கள் வழி கசிகிறது

துளையிடப்பட்ட ஓடம்

மழைக் கணமொன்றில் நடுக்கடலில் தத்தளிக்கிறது

பாட்டியின் கதைகேட்ட சிறுமி தனது

வர்ணப்பெட்டியை எடுக்கிறாள்

எவளது கூந்தல் தூரிகையாலோ மீன்களை வரைபவள்

சித்திரத் தாள்களை ஊஞ்சலில் வைத்து ஆட்டி விடுகிறாள்

காற்றுவெளியில் நீந்தும் மீன்களைப் பிடிக்க

இரை தேடித் தடுமாறுகிறான்

அவ் வீட்டின் தூண்டில்காரன்

யன்னல்வழி கசியும்  மஞ்சள் வெளிச்சம்

அறை முழுவதையும் நிரப்புகிறது

- எம்.ரிஷான் ஷெரீப்

20102012

நன்றி

# காலச்சுவடு இதழ் - 162, எதுவரை இதழ், தமிழ் மிரர் இதழ்

சொல்லித் தீராத சங்கிலி

எறிகல்லோடு சேர்ந்து வீழ்ந்த தாரகையொன்று

வர்ணத் திரைச்சீலைக்கப்பால்

சமையலறையில் உறைகிறது

வரவேற்பறையிலிருந்து எழும்புகின்றன படிக்கட்டுக்கள்

யன்னலால் எட்டிப் பார்க்கும் வெயிலுக்கு

ஏறிச் செல்லப் பாதங்களில்லை

கூடத்தில்

வீட்டின் பச்சையைக் கூட்டுகிறது

பூக்கள் பூக்காச் சிறு செடியொன்று

காலணி தாங்கும் தட்டு

தடயங்களைக் காக்கிறது

ஒரு தண்ணீர்க் குவளை

தோலுரித்த தோடம்பழச் சுளைகள் நிறைந்த பாத்திரமொன்று

வாடாத ஒற்றை ரோசாப்பூவைத் தாங்கி நிற்கும் சாடி

வெண்முத்துக்கள் சிதறிய மேசை விரிப்புக்கு

என்னவோர் எழில் சேர்க்கின்றன இவை

பிரகாசிக்கும் கண்கள்

செவ்வர்ணம் மிகைத்த ஓவியமொன்றென

ஆகாயம் எண்ணும்படியாக

பலகை வேலிக்கப்பால் துள்ளிக் குதித்திடும்

கறுப்பு முயல்களுக்குத்தான் எவ்வளவு ஆனந்தம்

எந்த விருந்தினரின் வருகையையோ

எதிரொலிக்கிறது காகம்

அவர் முன்னால் அரங்கேற்றிடவென

வீட்டைத் தாங்கும் தூண்களிரண்டின் இதயங்களுக்குள்

ஒத்திசைவான நாடகமொன்று ஒத்திகை பார்க்கப்படுகிறது

இரவின் அந்தகாரத்துக்குள் ஒளிந்துபோன

காதலின் பெருந்தீபம்

சொல்லித் தீராத சங்கிலியொன்றோடு

மௌனத்தைப் பிணைத்திருக்கிறது

என்னிலும் உன்னிலும்

- எம்.ரிஷான் ஷெரீப்

09012012

2012 ஆம் ஆண்டு சர்வதேச ரீதியில் 'பண்புடன்' குழுமம் நடத்திய ஆண்டு விழாப் போட்டியில் இரண்டாம் பரிசினை  வென்ற கவிதை 

நன்றி

# அம்ருதா இதழ் - நவம்பர், 2012 
# யாத்ரா இதழ் - நவம்பர், 2012
# எதுவரை இதழ் - ஜனவரி, 2013
# உயிர்மை
# திண்ணை
# நவீன விருட்சம்
# பதிவுகள்
# Artist - Roshan Dela Bandara

இரவு விழித்திருக்கும் வீடு

# இலங்கை, தொழிற்சங்க மத்திய நிலையத்தின் இலக்கிய இணைக் குழுவானது அகில இலங்கை ரீதியில் நடத்திய 'வியர்வையின் ஓவியம்' இலக்கியப் போட்டி - 2012 இல் சிறப்புப் பரிசினை வென்ற கவிதை 

# 2012 இல் சர்வதேச ரீதியில் நடைபெற்ற 'பண்புடன்' ஆண்டு விழாப் போட்டியில் இரண்டாம் பரிசினை வென்ற கவிதை

                         இரவு விழித்திருக்கும் வீடு

நீ கதிரறுக்கும் வயல்பூமியை மஞ்சளால் போர்த்திய

அம் மாலை நேரம் எவ்வளவு அழகாயிருந்தது

இறுதியாக செஞ்சாயத் தேனீரும் கறுப்பட்டித் துண்டும்

சுமந்து வந்து அருந்த வைத்த உன் மனைவியின்

காலடித் தடத்தில் முழுவதுமாக இருள் உறைந்த

உனது தற்கொலைக்கு முன்னதான அக் கணம் வரை

பயிர்களை விதைக்கையில் நீயெழுப்பிய இனிய கீதம்

அம் மலைச்சரிவுகளில் இன்னும் அலைகிறது

மேய்ப்புக்காக நீயழைத்துச் செல்லும் செம்மறிகள்

ரோமம் மினுங்க வந்து காத்துக் கிடந்தன

களைகளகற்றுமுன் வலிய கைகளை

நெடுங்காலமாய்க் காணா பூமி வரண்டிருந்தது

மூதாதையர் தோண்டிய கிணற்றில்

ஒரு துளி நீரிருக்கவில்லை

நிலம் வெடித்துப் புழுதி கிளம்பும் காலங்களில்

அயல்கிராமங்களுக்கு கல்லுடைத்துச் சீவிக்கச் செல்லும் சனம்

அனல்காற்றில் வெந்துருகிச் சில காசு பார்க்கும்

விவசாயம்தான் மூச்சென வீராப்பாய் நீயிருந்தாய்

தந்தையைத் தேடியழும் பாலகிக்கு எதுவும் தெரியவில்லை

நச்சுச் செடிகளுக்கென தெளிக்க வைத்திருந்த கிருமிநாசினியை

உன் குடிசைக்கு எடுத்து வருகையில்

மனைவிக்கும் தவறாயெண்ணத் தோன்றவில்லை

விதைக்கும் காலத்தில் சேற்று மண்ணில் நீ தூவிய விதைகள்

கடன்களாய் முளைத்திருந்தன

உன் எதிர்பார்ப்புக்களையெல்லாம் வெள்ளத்தில் சுமந்துசென்று

ஆற்றில் சேர்த்தது பருவம் கடந்து வந்த மழை

வெயிலின் முதல் கிரணம் முற்றத்தில் வீழ்ந்த

அன்றினது விடிகாலையில் உன்னோடு ஓய்ந்த பாடல்

எழவேயில்லை உன் வீட்டில்

எல்லோரையும் உறங்க வைத்த அன்றைய இரவு

விழித்திருந்தது என்றென்றும்

- எம்.ரிஷான் ஷெரீப்

நன்றி

# கலைமுகம்

# எங்கள் தேசம் 
# எதுவரை இதழ் - 07, ஜனவரி 2013
# உயிர்மை 
# திண்ணை 
# Artist - Roshan Dela Bandara

விஷமேறிய மரத்தின் சிற்பம்

மலைப்பாம்புக் குட்டிகளென விழுதுகளைப் படர விட்ட
மரத்தின் ஆதிக் கிளைகள்
காட்சி கூடத்தில் வனம் பார்க்கும் சிற்பங்களாகின்றன

விருட்சங்களை வெட்டிச் செல்லும்

விஷமேறிய பார்வைகளை சிற்பி

காடுகளெங்கிலும் சுமந்தலையும் செம்மாலை நேரங்களில்

வன மரங்களின் இலைகளினூடு சூரியனாடும் மஞ்சள் நடனம்

எவ்வளவு ப்ரியத்துக்குரியது

நச்சேற்றிய சிற்பியின் பாதங்களிலேயே வீழ்ந்து கிடக்கும் மரங்களில்

அவனது எண்ணங்களிலிருந்தும் ஆற்றல்களிலிருந்தும் உருவாகிய

வனக் கொலைகளுக்கான ஆயுதங்கள் தீட்டப்படுகையில்

வன்மங்கள் கூராகின

இங்கு தாயின் கரத்திலிருந்துகொண்டே தடவிப் பார்க்கிறது

புராதனச் சடங்குகளின் பிரிந்த விம்பங்களென

தனித்திருக்கும் அம் மரச் சிற்ப விலங்குகளால்

எவ்வித ஆபத்துமில்லையென்பதை உணர்ந்த குழந்தை

பிஞ்சு விரல்கள் தொட்ட மரங்கள்

உடல் சிலிர்த்து எழுந்திடப்

பற்றியெரிகிறது மலைக் காடு

 - எம்.ரிஷான் ஷெரீப்

16012012

நன்றி

# உயிர்நிழல் - இதழ் 35 - ஜூலை, 2012

# எதுவரை - இதழ் 06 - நவம்பர், 2012

# உயிர்மை

# திண்ணை 

# Artist - Mr. Roshan Dela Bandara